CHALLENGERY

Mateuszz

Meczowa Fina obroniona

6-6

Łukasz 0-2 w TB Sad

0-3
0-4
0-5
2-7 Sad

Jarko 7-6 5-7 7-6
ehh szkoda , było bardzo blisko , ale sie nie udało...Mam nadzieje ze ten mecz bedzie dobrym prognostykiem na nastepny sezon.Wyrownana gra Łukasza z 38 zawodnikiem rankingu ATP to jest dla mnie spore zaskoczenie..

Landon

No i Łukasz poległ. 6-7 7-5 6-7...

Statystyczny

Szkoda,ale naprawdę dobrze to wygląda w przypadku Kubota. Zdecydowanie pomogła zmiana trenera-na Jakoba Hlaska.

Statystyczny

Przedostatnie podsumowanie w tym sezonie:
-------------------------------------------------------------------------------------
Największy w tym tygodniu challenger odbywał się w Helsinkach (102,5 000 $) . Miał on w sumie bardzo dobrą obsadę. Z najwyższymi numerami zostali rozstawieni Dmitrij Tursunov i Jarko Nieminen ,a zatem niegdysiejsze gwiazdy,teraz trochę już przebrzmiałe . Jeśli chodzi o rosyjskiego zawodnika,szedł bardzo pewnie - pokonając nienajgorszych graczy-takich jak Greul,Kamke i Dorsch- aż do finału. Tam już czekał zupełnie niespodziewany gracz,konkretnie Karol Beck ze Słowacji ( w roku 2005 był już w pierwszej 50 ,teraz całkiem nieźle się trzyma w turniejach niższej rangi) . Niespodziewany,bo w dolnej części tabelki mieliśmy m.in. wspomnianego Fina, Stefana Koubka oraz niespodziankę turniejową Łukasza Kubota. Beck zdołał jeszcze wyeliminować wcześniej Dudi Selę! W finale Tursunov nieco ostudził jego zapały,wygrywając 6/3 6/4 .
Debel oczekiwanie został wygrany przez fenomenalnych Kubota i Maracha(w finale 6/7 7/6 10/5 z Butoracem i Zovko) .
-------------------------------------------------------------------------------------
Następny turniej to kolejny już i zresztą ostatni z serii "amerykańskie 50-tysięczniki", ten odbył się w Knoxville. Jak zwykle grał tutaj Vincent Spadea i Bobby Reynolds oraz Frank Dancević. Jakkolwiek ten pierwszy,mimo rozstawienia z jedynką odpadł już w drugiej rundzie,to dwaj pozostali byli bardzo aktywni. Dancević grał fantastycznie aż do meczu z Luką Gregorcem, jeszcze pół roku temu kompletnie nieznanym przeciętniakiem. Tak pewnie by było do dziś,gdyby nie fantastyczna postawa podczas New Haven. Słoweniec pokazał się od świetnej strony również podczas meczu z Dancevicem, wygrywając 6/4 1/6 6/3 . Po drugiej stronie drabinki szalał Bobby Reynolds. Musiał co prawda zagrać dwa razy po trzy sety( z niezłymi Van Den Merve i Ramem) ,ale w finale powinien sobie poradzić z Gregorcem,bo-co dziwaczne- meczu finałowego jeszcze nie rozegrano.
Debel to zwycięstwo Kevina Andersona i Gd Jonesa.
------------------------------------------------------------------------------------------------Następne zawody odbywały się w meksykańskiej Puebli. Obsada na pewno nie powalała na kolana, najwyżej rozstawiony został Federico Gil ,zaraz po nim był Daniel Koellerer oraz Rui Machado i spisali się oni fatalnie . O ile ten pierwszy wygrał jeszcze swój pierwszy mecz z Carlosem Poch-Gradiną ( przegrał później z niczym nie wyróżniającym się Blazem Kavciciem) ,to dwaj pozostali odpadli już na samym początku, nie zdołali zresztą ugrać ani seta! Zazwyczaj podczas podobnych imprez pod nieobecność najwyżej rozstawionych w dalszych rundach triumfował Sergio Roitman, tym razem nie było go jednak na liście graczy. Tym razem rozstrzygnięcie było jeszcze bardziej niespodziewanie,bo w finale spotkali się pogromcy właśnie Koellerera oraz Machado, Rainer Eitzinger i Michael Lammer! Tym razem wygrał ten ostatni po ciekawym finale 6/2 3/6 6/4.
W kategorii gry podwójnej triumfują Nick Monroe i Eric Nunez, muszę przyznać ,dość ciekawa para.
------------------------------------------------------------------------------------------------Ostatni tego tygodniowy challenger odbywał się w japońskiej Yokohamie. Tutaj triumfował rozstawiony z dwójką koreański weteran Hyung Taik Lee, która pokazał niezłą dyspozycję pod koniec sezonu. W finale wyeliminował Go Soedę z Japonii.
Debla wygrał nierozstawiony duet Tomas Cakl i Marek Semjan. Warto zanotować półfinał Grzegorza Panfila i Boya Westerhofa.

Cinek

Łukasz Kubot podobno nie kończy jeszcze sezonu. Z Helsinek (?) wybera się do Meksyku (challenger w Cancun). Mam nadzieje, że wygra go w deblu i zajdzie daleko w singlu. Kapitalną formę złapał Łukasz na koniec sezonu, od miesiąca ciągle idzie mocno w góre w rankingu, głównie deblowym. Wydaje mi się, że od przyszłego sezonu powinien zainwestować w siebie i grać w debla w większych turniejach (obowiązkowo w każdym wielkim szlemie) i innych ATP, a challengery sobie odpuścić, bo jak widać umie wygrywać te największe). W singlu raczej kwalifikacje do każdego wielkiego szlema i w tych najmniejszych turniejach ATP próbować.
Z niego, jeszcze coś może być, przecież w singlu kiedyś był na około 115 miejscu :].

Mateuszz

Grzegorz Panfil awansował do drugiej rundy Challengera "Dunlop World Challenge" rozgrywanego w Japonii z pula nagrod 35.000 $.
Polak skalsyfikowany na 354 miejscu w rankingu , pokonał wyzej notowanego Australijczyka Samuela Grotha (263) 6-4 6-4
W drugiej rundzie Polak zmierzy sie z Sebastienem De Chaunac z Francji..

Grzesiek w parze z Ti Chenem awansował do 1/4 turnieju deblowego.

Panfil def. Groth 6-4 6-4

Panfil & Chen def. Pedersen & Reister 3-6 6-3 12-10

Statystyczny

Świetny wynik Panfila. Australijczyk to całkiem niezły zawodnik,zatem było to wartościowe zwycięstwo. Jeśli chodzi o następnego przeciwnika ,Bastien De Chaunac to niemal weteran (31 lat) ,osiągał w tym roku kiepskie wyniki(oprócz półfinałów futuresów) ,kiedyś był 152 a obecnie 258 . Panfil powinien sobie poradzić z tym zawodnikiem ,ale później Danai Udomchoka raczej nie przejdzie.

Panfil i Chen przeszli do 1/4 finału,tam czeka para Bastl/Snobel, dość duża zapora.

Cinek

Kubot przegrał w 1 rundzie singla 1-6 0-6.
Nie ma się, co dziwić, musiał lecieć kilka h do następnego państwa na następny turniej. I tak jego mecz był przekładany, bo by nie zdążył zagrać. Nie zapomnijcie, że na 4 ostatnie turnieje, 3 wygrał, a w 1 był w finale, czyli walczył w każdym turnieju do niedzieli i leciał na następny. Kiedyś musiał nie dać rady.
Do tego nowa nawierzchnia, zielona mączka, nie był pewnie na niej ograny a ta taka szybka porażka, a mączka zielona a hard to co innego ;]
Na szczęście 1 runde w deblu wygrali z Marachem i mam nadzieje, że troche już wypoczął i złapał nową nawierzchnie. Dziś ćwierćfinał debla.
Powinni wygrać ten turniej, to tylko 35k, a niedawno wygrali 3 100k.

Statystyczny

No tak, Kubot oprócz przestawienia się na nową nawierzchnię,to jeszcze bardzo często podkreślał w wywiadach,że bardzo nie lubi grać na mączce.

Cinek

To średnio rozumiem, czemu w tym tygodniu poleciał do Meksyku na 35k na zielonej mącze, a nie na równoległy challenger $35,000 +H Toyota, Japan, który jest na nawierzchni dywanowej ;].

Statystyczny

Może konieczne chciał zsynchronizować się z Marachem? Może Austriakowi odpowiada ta nawierzchnia?

Cinek

Kubot i Marach są w finale debla

. Mam nadzieje, że to wygrają. Łukasz powinien poważnie pomyśleć nad ustawieniem sobie poprzeczki w deblu wyżej, skoro najwieksze challengery potrafi już wygrywać, to na pewno parę meczy na wyższym poziomie uda mu się wygrać. Najlepiej chyba, jakby grał z Marachem w parze.

Statystyczny

W tym tygodniu challengery były jeszcze ciekawsze niż zwykle.
Nas najbardziej interesował turniej we Wrocławiu, który w tym roku miał gorszą obsadę niż zazwyczaj. Najwyżej został rozstawiony mający najlepsze lata już za sobą Oliver Rochus, zaraz po nim na liście "numerkowych" mieliśmy krnąbrnego Adriana Mannarino oraz Michaela Berrera obdarzonego naturalnym, serve & volleyowym czuciem.
(Nie)Warto wspomnieć również o Polakach . Tylko Łukasz Kubot dostał się do turnieju głównego z rankingu i to bardzo ledwo. Podobnie jak Przysiężny oraz Janowicz odpadł w pierwszym meczu po tie-breaku trzeciego seta. Wylecieli również: Dawid Olejniczak,Marcin Gawron oraz Artur„po-co-mu-daliście-dziką-kartę”Romanowski. Po meczach pierwszej rundy przegrał wspomniany Mannarino. Kilka niespodzianek mieliśmy również w drugiej fazie imprezy. Odpadł uznawany za wielkiego faworyta wspomniany najwyżej rozstawiony Belg- jego pogromcą okazał się Robin Vik- oraz niezły Falla i poprawny Montcourt. Największą niespodzianką turnieju okazał się „lucky loser”, Alexander Kudriacew, który pewnie „dobijał” kolejno: Mannarino,Udomchoke,Warburga oraz Becka! Drugim z finalistów okazał się Michael Berrer, który może się szczycić wygranym setem z Federerem w Bazylei 2007,który w drodze do tego ostatniego meczu nie przegrał seta. Zwycięską passę kontynuował również w finale, gdzie dość gładko pokonał Rosjanina 6/3 6/4.
Niestety, obsada debla była wyjątkowo słaba. Obie polskie pary odpadły od razu, nie mieliśmy tu również Łukasza Kubota oraz oczywiście Fyrstenberga czy Matkowskiego. Musieliśmy się zadowolić dobrymi braćmi Ratiwatana, którzy nie mieli problemu z triumfem w całej imprezie.

W pięćdziesięciotysięczniku w Burnie zdecydowana większość zawodników pochodziła z Antypodów. Również sześciu rozstawionych było Australijczykami. Z ciekawszych graczy wystąpiła rewelacja Australian Open, Bernard Tomic oraz Andrew Coelho, nadzieja Kangurów. Obaj jednak nie grali znaczących ról w tym turnieju. W półfinałach zagrał najwyżej rozstawiony Peter Luczak (niegdyś w Top 100 ATP), także dobry Słoweniec Zemlja (pod koniec 2008 roku rozgromił wszystkich rywali w meksykańskim Cancun) oraz dawniej świetny junior, Brydan Klein (rozstawiony z czwórką). Ostatnie miejsce w tej fazie imprezy zajął nieznany John Millman,który wzorowo wykorzystał dziką kartę.
W pierwszym półfinale Zemlja pokazał, że jest groźny na wszystkich nawierzchniach, gładko pokonując Luczaka. W drugiem meczu tej fazy Klein oddał 8 gemów Millmanowi. W finale chłopak z Antypodów pokazał, że może być również niezłym seniorem, pokonując łatwo Słoweńca 6/3 6/3.
W deblu triumfowali niespodziewanie Sadik Kadir i Miles Armstrong, a zatem podwójne szczęście australijskich kibiców. Polacy, bierzcie z tych chłopaków przykład!

W Dallas odnotowano wysyp dobrych amerykańskich zawodników. Tradycyjnie (w turniejach w Ameryce) najwyżej rozstawiono Kevina Kima, numerem dwa był rewelacyjny bośniacki Amerykanin Amer Delic. W pierwszej rundzie imprezy odpadł niespodziewanie Donald Young- to miał być wielki talent, ale nadzieje były płonne. W drugiej fazie wyleciał również dobry Jesse Levine (na jednym turnieju miał 4/0 w pierwszym secie z Nadalem), także rozstawiony Richardo Mello. 1/4 finału pokazała, jak mocni są Amerykanie-na 16 graczy startujących na początku aż siedmiu zaliczyła tą rundę-,ale także przyniosła sensacyjne rozstrzygnięcia - zarówno Kim, jak i Delic łatwo odpadli- pierwszy z potrafiącym zrobić niemiłą niespodziankę faworytom Ryanem Sweetingiem, drugi zaś z chimerycznym Brianem Evansem. Pary półfinałowe stworzyli zatem: Sweeting z rozstawionym z siódemką Rajeevem Ramem oraz dość popularny Prakash Armitraj ze wspominanym Evansem. Z pierwszej pary wyszedł niżej rozstawionym Sweeting, w drugim lepszy był Amerykanin. Koniec końców triumfował pan Ryan do czterech i do trzech .

Rywalizację deblistów w miarę łatwo wygrali Amritraj i Rajeev Ram.

Może jakieś komentarze XDD ? Byłoby miło